Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον ή καθαρώ ύδατι.
Αυτό ισχύει για όσους είναι βουτηγμένοι στο βούρκο ,
τους αρέσει , είναι το φυσικό τους περιβάλλον , οτιδήποτε καθαρό το απεχθάνονται , η “αλήθεια” τους και η "χαρές" τους μόνο μέσα στο βούρκο υπάρχουν , στο αξιακό τους περιβάλλον ο βούρκος είναι παράδεισος , είναι ευτυχισμένοι εκεί.
Κι αν βρεθούν αλλού πάλι τη βρωμιά θα επιδιώξουν να βρουν και εκεί να κυλιστούν και να λερώσουν οτιδήποτε αγγίξουν ..για να νιώσουν άνετα σαν το “σπίτι” τους.
Μην προσπαθήσεις να πεις σε αυτά τα “ γουρούνια “ για τη βρωμιά τους , άδικα θα χάσεις τα λόγια σου , μάλλον σαν φιλοφρόνηση θα το δεχτούν
και μην προσπαθήσεις να βρεθείς κοντά τους , θα λερωθείς.
Πόσο χαραμίζονται οι λέξεις σε λάθος αυτιά.
ReplyDeleteΜ'αρέσει,παρατήρησα,χρησιμοποιούμε συχνά ίδιες εκφράσεις,μα διαφορετικός ο τρόπος.:)
Ο τρόπος ... ο τρόπος μου είναι η προσπάθεια του πρωτόγονου να ζωγραφίσει στη σπηλιά :)
ReplyDeleteβλέπεις και οι δύο μπορεί να πιάσουμε κάρβουνο στα χέρια μας
( αυτό πάει στις ίδιες εκφράσεις ) αλλά εσύ , απ ότι έχω διαβάσει από γραπτά σου και όχι μονό στο Shell
νιώθω να ζωγραφίζεις με τις λέξεις , μου δημιουργείς εικόνες.
Ω,ευχαριστώ!Μα ποιός είπε πως το πρωτόγονο δεν έχει ομορφιά;Αμέσως αμέσως τρεις λέξεις βρίσκω,απλότητα,αμεσότητα και αυτή την αθωότητα όταν πρωτοανακαλύπτει τον κόσμο.Εσύ βέβαια,προχωράς παραπέρα..
ReplyDelete