Και νόμισαν πως είχαν το δικαίωμα να αλλάξουν και τη συνηθισμένη ανταπόκριση των λέξεων προς τα πράγματα
για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους ...
Τον αδιάκοπα έξαλλο κατήγορο τον θεωρούσαν πάντα αξιόπιστο , όποιον όμως του αντιμιλούσε τον υποψιαζόταν.
Κι αν έκανε κανείς ραδιουργίες και πετύχαινε , τον είχαν για έξυπνο κι οποίος υποψιαζόταν και ξεσκέπαζε τα σχέδια του άλλου ήταν ακόμα πιο καπάτσος .
Όποιος όμως προνοούσε ώστε να μην χρειαστούν αυτά καθόλου έλεγαν πως διαλύει το κόμμα κι αφήνει να τον τρομοκρατήσουν οι αντίπαλοι .
Και με ένα λόγο , όποιος πρόφταινε να κάνει το κακό πριν από τον άλλον άκουγε παινέματα....
Οι κομματικοί σύντροφοι δε συνδέονταν μεταξύ τους σύμφωνα με τους νόμους που ίσχυαν για αμοιβαία ωφέλεια αλλά για να κερδίσουν πλεονεκτήματα στο πείσμα των νόμων και των κοινωνικών ηθών , και την εμπιστοσύνη μεταξύ τους
την επικύρωνε ο σκοπός να πατήσουν το νόμο με κοινή ενεργεία....
Και ευκολότερα νομίζονταν επιδέξιοι οι πολλοί που κακουργούν , παρά ενάρετοι όσοι δεν ξέρουν από αυτά και ντρέπονται για τούτο το δεύτερο ενώ καμαρώνουν για το πρώτο.
Αιτία για όλα αυτά είναι η όρεξη να αποκτήσουν δύναμη οι άνθρωποι από απληστία και φιλοδοξία και από αυτά πηγάζει η ορμή που τους σπρώχνει και μπαίνουν στη διαμάχη των κομμάτων....
Κι επιδίωξαν να εκδικηθούν τους αντιπάλους τους όχι ως εκεί που επιτρέπει η δικαιοσύνη και το συμφέρον της πολιτείας
αλλά κάνοντας τις πιο άγριες πράξεις με μοναδικό περιορισμό το τι ήταν πιο ευπρόσδεκτο κάθε φορά για την μία η την άλλη μερίδα , έτσι που κανείς από τους δύο δεν ακολουθούσε τους κανόνες του σεβασμού προς το δίκαιο και το σωστό
αλλά όσοι τύχαινε με ωραία και πρεπούμενα λόγια να σκεπάσουν τις πιο ανόσιες πράξεις αποκτούσαν καλύτερη φήμη....
Kαι τις περισσότερες φορές επέπλεαν όσοι είχαν τις κατώτερες διάνοιες, γιατί επειδή φοβούνταν τόσο την ίδια τους την κατωτερότητα ,όσο και την εξυπνάδα των αντιπάλων, μήπως και δεν μπορέσουν να επιβάλουν την γνώμη τους τολμούσαν να κάνουν πράξεις με αναίδεια ,ενώ όσοι δεν καταδέχονταν να λάβουν τα μέτρα τους έγκαιρα γιατί νόμιζαν πως δεν χρειάζονται οι πράξεις εκεί που έφτανε η γνώση, πιάνονταν αφύλακτοι....
Θουκυδίδης
No comments:
Post a Comment